اخبار

1. اصل فنی: گذرگاه CAN اصل فنی تشخیص تضاد توزیع شده و زمان بندی بیت غیر مخرب را پذیرفته است و از طریق گره های روی گذرگاه که رسانه انتقال را به اشتراک می گذارند (مانند جفت پیچ خورده) ارتباط برقرار می کند.EtherCAT مبتنی بر فناوری اترنت است که از ساختار master-slave و روش پخش اصلی برای دستیابی به ارتباطات همزمان چند دستگاه برده در یک فریم اترنت استفاده می کند.

2. سرعت انتقال: سرعت انتقال باس CAN به طور کلی از چند صد کیلوبیت بر ثانیه تا چند 1 مگابیت در ثانیه است که برای سناریوهای کاربردی با سرعت متوسط ​​و کم مناسب است.EtherCAT از سرعت انتقال بالاتری پشتیبانی می کند که معمولاً به 100 مگابیت در ثانیه می رسد.حتی با تکیه بر فناوری تکمیلی EtherCAT G، نرخ انتقال می‌تواند به 1000 مگابیت بر ثانیه یا بالاتر برسد که برای برنامه‌های پرسرعتی که نیاز به برقراری ارتباط سریع در زمان واقعی دارند، مناسب است.

3. زمان واقعی و همگام سازی: EtherCAT می تواند انتقال داده ها را در زمان واقعی تضمین کند، و انتقال داده فقط محدودیت زمانی ایمن بین دو فریم را دریافت می کند.همگام سازی منحصر به فرد EtherCAT می تواند تضمین کند که همه گره ها به طور همزمان راه اندازی می شوند و زمان لرزش سیگنال همگام سازی به مراتب کمتر از 1 us است.

4. محدودیت طول بسته داده: EtherCAT محدودیت طول بسته SDO را در گذرگاه Can شکسته است.

5. حالت آدرس دهی: EtherCAT می تواند چندین گره را در یک انتقال طی کند و ایستگاه اصلی با توجه به آدرس تنظیم شده برای هر ایستگاه برده آدرس می دهد.روش های آدرس دهی را می توان به: آدرس دهی پخش، آدرس دهی افزایش خودکار، آدرس دهی نقطه ثابت و آدرس دهی منطقی تقسیم کرد.روش های آدرس دهی گره CAN را می توان به: آدرس دهی فیزیکی و آدرس دهی پخش تقسیم کرد.

6. توپولوژی: توپولوژی CAN که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد از نوع اتوبوس است.EtherCAT تقریباً از تمام توپولوژی ها: ستاره، خطی، درختی، زنجیره ای و غیره پشتیبانی می کند و از رسانه های ارتباطی مختلف مانند کابل ها و فیبرهای نوری پشتیبانی می کند.همچنین از ویژگی hot-swappable پشتیبانی می کند که انعطاف پذیری اتصال بین دستگاه ها را تضمین می کند.

به طور خلاصه، در کاربردهای رمزگذار، تفاوت های قابل توجهی بین CAN bus و EtherCAT از نظر اصول فنی، سرعت انتقال، عملکرد و همگام سازی بلادرنگ، محدودیت های طول بسته داده و روش های آدرس دهی و ساختارهای توپولوژی وجود دارد.یک پروتکل ارتباطی مناسب باید بر اساس نیازها و سناریوهای واقعی انتخاب شود.